Hardlopen

Het is gelukt!

Hardlopen is tegenwoordig méér dan een ervaring van onmenselijke kwelling en zelfmedelijden. In het begin overkwam het me eerst nog wel eens dat ik ineens was gestopt met hardlopen omdat ik even afgeleid raakte van wat ik aan het doen was. Al wandelend kwam ik dan tot de conclusie dat hardlopen stom was. Heel erg stom. En de weerzin om mijzelf weer in beweging te zetten was zo groot dat ik ermee ben gestopt. Hardlopen was gewoon niet mijn ding.

Maar inmiddels zijn we in deze poging 4 weken en zeker 8 kilometer verder en ervaar ik licht fanatieke gedachten (harder, harder!) en zelfs momenten van ontspanning en –jawel!- geluk.

Heerlijk! Sporten is weer leuk. Zo leuk, dat ik me zelfs heb ingeschreven voor de Dam tot Dam loop. By night wel te verstaan. En die gaan we in 1 uur en 25 minuten lopen.
Echt.
(Harder! Harder!)