Guitar Hero

Als iemand mij had verteld dat ik het leuk vond om het zelfde liedje opnieuw en opnieuw te moeten horen, zo vaak zelfs dat het feest der herhaling ook voor mij geen fuif meer is. En dat dit dan gepaard zou gaan met het spelen van een computerspel, compleet met hand/oog/oor coordinatie -en dus gedoemd te mislukken-, en dat ik dan op feestjes verander van sociale meid tot noncommunicatieve rockstar. Dan had ik je voor gek verklaard. Compleet met extreem compulsief gedrag van een wijsvinger tikkend op mijn voorhoofd. Een nietsnut zou ik je dan vinden, een non-vriend.

Maar het kan wel, weet ik nu. Dat bewijst Guitar Hero. I love rock en roll, en de starmodus is top. Vooral als ik ietwat histerisch wordt aangemoedig door medespelers: "omhoog! je gitaar moet omhoog!"

Zucht. zoekt iemand nog een geschikte besteding van zijn 13e maand? ik weet een geschikte tv waar je een playstation op zou kunnen aansluiten. En ik beloof: Heel 2009 zijn de feestjes bij mij thuis!