Sinterklaas, en hoe ik zondag met mijn kado’s kon spelen

Zelfs in tijden van voortdurende depressie & burnouts (aka “tijden zoals deze”) zijn er momenten waarop ik vrolijk op kan staan. Met een fiere zwaai druk ik de wekker uit, snel de benen over de rand van het bed: huppekee, laat de dag maar beginnen!
Liedjes beginnen neuriënd, maar eindigen luidkeels zingend. A4tjes beginnen leeg, maar eindigen met een succesvol rijmend sinterklaasgedicht.
Mijn weekend kon niet meer stuk. Ik had vrij, ik had twee hele dagen vrij, en ik was gelukkig.

En ik heb fanatiek gedobbeld, geruild met kadootjes en gemanipuleerd -eh, onderhandeld- zodat ik nu thuis een ei in de magnetron kan koken en chips kan eten uit stenen frietbakjes. Och, och, och, wat een prachtige kado’s!