Een verjaardagskado!

Toen ik gisteren het ijs uit mijn koelkast in gesmolten vorm op mijn keukenvloer zag liggen, wist ik het zeker: Hij is kapot. En dat is jammer, niet alleen omdat mijn melk nu zuur en ondrinkbaar ruikt, maar ook omdat ik nu afscheid moet nemen van mijn enige electrisch apparaat dat geboren was in de jaren 50.
Nouja, zeker weten doe ik dat niet, het was tenslotte ver voor mijn tijd, en de vorige eigenaar heeft me nooit iets verteld over zijn koel-verleden. Maar het feit dat ie mintgroen is van binnen, heel lelijk van buiten, en geen lampje heeft (waarvan ik me nog steeds afvraag of ze écht uitgaan als de deur dicht gaat...) deed mij vermoeden dat ie oud is, heel oud.
En nu dus overleden.

Maar elk nadeel hep zn voordeel (zei iemand, vanwie ik nadrukkelijk NIET weet wanneer ie jarig is). En met het kapot gaan van mijn koelkast, was er ineens een oplossing voor het verjaardagskado-probleem van mijn ouders. En zo komt het dat ik vanavond al een nieuwe krijg afgeleverd thuis. Wooh, en ik ben woensdag pas jarig! (oh, Johan Cruijff ook? Nee, wist ik niet...)